Defibrylatory
Chyba każdy z nas był kiedyś w szpitalu. Nawet jeśli to nie my byliśmy pacjentami, to z pewnością odwiedzaliśmy którąś z bliskich nam osób. Moje pierwsze wspomnienia z tego miejsca dotyczą odwiedzin u mamy, kiedy rodziła moją siostrę. Pamiętam, że byłam wtedy niezwykle zaciekawiona, gdyż wszystko wydawało mi się takie inne, nawet egzotyczne. Wszędzie wokół sprzęt – defibrylatory, kroplówki, łóżka szpitalne na kółkach. Dla małej czteroletniej dziewczynki było to z pewnością coś dziwnego. Pomyślałam sobie wówczas, że fajnie musi się pracować w takim miejscu. W końcu tyle się tam dzieje. Czy miałam rację? Czy faktycznie szpital jest dobrym miejscem pracy?
Znam wiele osób, które kilkakrotnie zdawały maturę, gdyż chciały się dostać na studia medyczne. Jest to oczywiście nie lada wyzwanie, bowiem co roku poprzeczka zostaje postawiona bardzo wysoko. Nie ma się co dziwić – w końcu medycyna to nie studia, na których uczymy się tylko tego, jak działają defibrylatory. Zakres materiału jest tak ogromny, że czasem nawet najlepsi uczniowie nie dają rady. Czy to dobrze? Według mnie tak. To właśnie ci ludzie mają w przyszłości ratować nasze życia. Muszą oni zatem nie tylko dużo wiedzieć, ale także radzić sobie ze stresem. A jeśli już na studiach mają z nim do czynienia, to tylko lepiej, bo dzięki temu łatwiej będzie im się do tego przyzwyczaić.
Praca w szpitalu bywa naprawdę trudna, szczególnie jeśli mamy do czynienia z umierającymi ludźmi. Przykre jest to, jak wyglądają niektóre z tych miejsc w naszym kraju. Brud, stare defibrylatory, popsute łóżka – pacjenci nie zasłużyli na to, by przebywać w takich warunkach, natomiast lekarze na to, by pracować w takich warunkach. Tym bardziej, że zarobki tych drugich często nie są tak wysokie, jak mogłoby się nam wydawać. Niestety zdarza się, że harują oni po kilkanaście, a czasem nawet kilkadziesiąt, godzin i dopiero wówczas zarabiają tyle ile zarabiają. Ile jeszcze czasu musi minąć, by taka sytuacja uległa zmianie?